- bükülmüş
- скрученный
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük. В.И. Макаров. 2005.
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük. В.И. Макаров. 2005.
bükülmüş — f. sif. 1. Müəyyən qaydada qatlanmış. Bükülmüş xalça. Bükülmüş kağız. 2. Sarınmış. Torbanı boşaldanda içindən kağıza bükülmüş bir yumru şey çıxdı. . S. S. A.. <Gülnazın> çiyninin üstündən yorğana bükülmüş balaca Almazın gözləri işıldayırdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müfəttəl — ə. bükülmüş, bükülü … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mətvi — ə. bükülmüş, sarınmış, sarğılı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
KAZZ — Bükülmüş ibrişim. Ham ipek. * Sıçramak. * Irak olmak, uzak olmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
bükülü — sif. 1. Bükülmüş, qatlanmış halda olan. Bükülü köynək. Bükülü paltar. // Örtülmüş. Bükülü kitab. 2. Bir şeyə sarınmış. Bükülü qutu. Bükülü şeyləri aç. – Poçtalyon geri qayıdandan sonra İmran Əzizin otağına çıxıb, bükülü kağızı açdı. Ə. Vəl.. 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədd — is. <ər.> 1. Boy, boy buxun, qamət. Qəddin ki, sərvi xuraman ilən bərabərdir. Qövsi. Zorbadır hərçənd ki, qəddin sənin; Yox mənə tay olmağa həddin sənin. M. Ə. S.. 2. Bel. Qəddi bükülmək (əyilmək) – beli bükülmək. Ala gözlüm, səndən ayrı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fitil — is., Ar. fetīl 1) Lambada, kandilde ve mumda yağın, çakmakta benzinin yanmasını sağlayan, türlü biçimlerde bükülmüş veya dokunmuş pamuktan yapılan genellikle yağ çekici madde Lambanın fitili biraz daha açılmış. Y. Z. Ortaç 2) Derin yaraların… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pürxəm — f. 1) çox bükülmüş, əyri üyrü; 2) beli bükülmüş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
büküm — is. 1. Paltarın və s. nin bükük yeri. 2. Bükmə üsulu, tərzi. Paltarlarının hamısını usta Ağabala topladı, dolma bükümü sayaq bir fitəyə büküb qoydu səkiyə. Ç.. 3. Kağıza və s. yə bükülmüş şey. Yunis çamadanı açıb bir büküm çıxardı, kağızı cırıb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dürmək — is. 1. Bükülmüş, dürmələnmiş şey; bağlama. 2. İçinə yağ, pendir və s. qoyulub (və ya bunlarsız) lülə şəklində bükülmüş lavaş, yuxa. Yuxanın arasına pendir qoyub dürmək düzəltmək. Yağ dürməyi. Pendir dürməyi. – İt yuxa yemək bilər, dürmək tutmaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərmək — f. 1. Bir şeyi qurumaq üçün ip və s. üzərinə salmaq. Xalçaları yuyub sərmək. – Qız anasının yuduğu paltarları sərmək üçün dam üstünə çıxmışdı. Ə. M.. // Qurutmaq üçün meyvəni və s. ni bir şeyin üzərinə nazik qat şəklində tökmək, yaymaq. Nanəni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti